kasailu
Finnish
Etymology
kasailla + -u
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑsɑi̯lu/, [ˈkɑs̠ɑi̯lu]
- Rhymes: -ɑsɑilu
- Syllabification: ka‧sai‧lu
Noun
kasailu
- piling, amassing
Declension
Inflection of kasailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kasailu | kasailut | |
genitive | kasailun | kasailujen kasailuiden kasailuitten | |
partitive | kasailua | kasailuja kasailuita | |
illative | kasailuun | kasailuihin | |
singular | plural | ||
nominative | kasailu | kasailut | |
accusative | nom. | kasailu | kasailut |
gen. | kasailun | ||
genitive | kasailun | kasailujen kasailuiden kasailuitten | |
partitive | kasailua | kasailuja kasailuita | |
inessive | kasailussa | kasailuissa | |
elative | kasailusta | kasailuista | |
illative | kasailuun | kasailuihin | |
adessive | kasailulla | kasailuilla | |
ablative | kasailulta | kasailuilta | |
allative | kasailulle | kasailuille | |
essive | kasailuna | kasailuina | |
translative | kasailuksi | kasailuiksi | |
instructive | — | kasailuin | |
abessive | kasailutta | kasailuitta | |
comitative | — | kasailuineen |
Possessive forms of kasailu (type palvelu) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kasailuni | kasailumme |
2nd person | kasailusi | kasailunne |
3rd person | kasailunsa |