kartano
Finnish
Etymology
From Proto-Germanic *gardan, *gardaz (“enclosure, yard, garden”).
Noun
kartano
- A manor, mansion.
- (dialectal) A yard (uncultivated piece of land around a house).
Declension
Inflection of kartano (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kartano | kartanot | |
genitive | kartanon | kartanojen kartanoiden kartanoitten | |
partitive | kartanoa | kartanoja kartanoita | |
illative | kartanoon | kartanoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kartano | kartanot | |
accusative | nom. | kartano | kartanot |
gen. | kartanon | ||
genitive | kartanon | kartanojen kartanoiden kartanoitten | |
partitive | kartanoa | kartanoja kartanoita | |
inessive | kartanossa | kartanoissa | |
elative | kartanosta | kartanoista | |
illative | kartanoon | kartanoihin | |
adessive | kartanolla | kartanoilla | |
ablative | kartanolta | kartanoilta | |
allative | kartanolle | kartanoille | |
essive | kartanona | kartanoina | |
translative | kartanoksi | kartanoiksi | |
instructive | — | kartanoin | |
abessive | kartanotta | kartanoitta | |
comitative | — | kartanoineen |
Anagrams
- torakan