karierowicz
Polish
Etymology
From kariera + -owicz.
Pronunciation
- IPA(key): /ka.rjɛˈrɔ.vit͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvit͡ʂ
- Syllabification: ka‧rie‧ro‧wicz
Noun
karierowicz m pers (feminine karierowiczka)
- (derogatory) male arriviste, male careerist, male social climber, male upstart
Declension
Declension of karierowicz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karierowicz | karierowicze |
| genitive | karierowicza | karierowiczy |
| dative | karierowiczowi | karierowiczom |
| accusative | karierowicza | karierowiczy |
| instrumental | karierowiczem | karierowiczami |
| locative | karierowiczu | karierowiczach |
| vocative | karierowiczu | karierowicze |
Derived terms
adjective
- karierowiczowski
noun
- karierowiczostwo
Related terms
adjective
- karierowy
nouns
- kariera
- karierka
Further reading
- karierowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- karierowicz in Polish dictionaries at PWN