alışmaq

alışmaq

Azerbaijani

Etymology 1

From al- +‎ -ış.

Verb

alışmaq (intransitive)

1. to get used

   Synonym: öyrəşmək

2. to get into

   öz roluna alışmaq ― to get into one's role

Derived terms

• alışmış (“used”)

Etymology 2

From al- +‎ -ış.

Verb

alışmaq (intransitive)

1. to combust, to inflate

Derived terms

• alışqan (“lighter”)

Related terms

• alov (“flame”)

Conjugation

Conjugation of alışmaq

positive
subject non-past participle			alışan
subject past participle			alışmış
subject future definite participle			alışacaq
subject future indefinite participle			alışar
non-subject participle			(mənim +) alışdığım	(sənin +) alışdığın	(gen. agent +) alışdığı	(bizim +) alışdığımız	(sizin +) alışdığınız	(gen. agent +) alışdığı or alışdıqları
converb			alışıb
gerund			alışaraq
infinitive			alışmaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	alışıram	alışırsan	alışır	alışırıq	alışırsınız	alışırlar
		perfect	alışmışam	alışmışsan	alışmış	alışmışıq	alışmışsınız	alışmışlar
	past	simple	alışdım	alışdın	alışdı	alışdıq	alışdınız	alışdılar
		continuous	alışırdım	alışırdın	alışırdı	alışırdıq	alışırdınız	alışırdılar
		perfect	alışmışdım	alışmışdın	alışmışdı	alışmışdıq	alışmışdınız	alışmışdılar
	future	definite	alışacağam	alışacaqsan	alışacaq	alışacağıq	alışacaqsınız	alışacaqlar
		indefinite	alışaram	alışarsan	alışar	alışarıq	alışarsınız	alışarlar
	future-in-the-past	definite	alışacaqdım	alışacaqdın	alışacaqdı	alışacaqdıq	alışacaqdınız	alışacaqdılar
		indefinite	alışardım	alışardın	alışardı	alışardıq	alışardınız	alışardılar
conditional	present		alışsam	alışsan	alışsa	alışsaq	alışsanız	alışsalar
	past		alışsaydım	alışsaydın	alışsaydı	alışsaydıq	alışsaydınız	alışsaydılar
subjunctive			alışam	alışasan	alışa	alışaq	alışasınız	alışalar
hortative			alışasıyam	alışasısan	alışası	alışasıyıq	alışasısınız	alışasılar
obligational	present		alışmalıyam	alışmalısan	alışmalı	alışmalıyıq	alışmalısınız	alışmalılar
	past		alışmalıydım	alışmalıydın	alışmalıydı	alışmalıydıq	alışmalıydınız	alışmalıydılar
imperative			alışım	alış	alışsın	alışaq	alışın	alışsınlar
negative
subject non-past participle			alışmayan
subject past participle			alışmamış
subject future definite participle			alışmayacaq
subject future indefinite participle			alışmaz
non-subject participle			(mənim +) alışmadığım	(sənin +) alışmadığın	(gen. agent +) alışmadığı	(bizim +) alışmadığımız	(sizin +) alışmadığınız	(gen. agent +) alışmadığı or alışmadıqları
converb			alışmayıb
gerund			alışmayaraq
infinitive			alışmamaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	alışmıram	alışmırsan	alışmır	alışmırıq	alışmırsınız	alışmırlar
		perfect	alışmamışam	alışmamışsan	alışmamış	alışmamışıq	alışmamışsınız	alışmamışlar
	past	simple	alışmadım	alışmadın	alışmadı	alışmadıq	alışmadınız	alışmadılar
		continuous	alışmırdım	alışmırdın	alışmırdı	alışmırdıq	alışmırdınız	alışmırdılar
		perfect	alışmamışdım	alışmamışdın	alışmamışdı	alışmamışdıq	alışmamışdınız	alışmamışdılar
	future	definite	alışmayacağam	alışmayacaqsan	alışmayacaq	alışmayacağıq	alışmayacaqsınız	alışmayacaqlar
		indefinite	alışmaram	alışmarsan	alışmaz	alışmarıq	alışmarsınız	alışmazlar
	future-in-the-past	definite	alışmayacaqdım	alışmayacaqdın	alışmayacaqdı	alışmayacaqdıq	alışmayacaqdınız	alışmayacaqdılar
		indefinite	alışmazdım	alışmazdın	alışmazdı	alışmazdıq	alışmazdınız	alışmazdılar
conditional	present		alışmasam	alışmasan	alışmasa	alışmasaq	alışmasanız	alışmasalar
	past		alışmasaydım	alışmasaydın	alışmasaydı	alışmasaydıq	alışmasaydınız	alışmasaydılar
subjunctive			alışmayam	alışmayasan	alışmaya	alışmayaq	alışmayasınız	alışmayalar
hortative			alışmayasıyam	alışmayasısan	alışmayası	alışmayasıyıq	alışmayasısınız	alışmayasılar
obligational	present		alışmamalıyam	alışmamalısan	alışmamalı	alışmamalıyıq	alışmamalısınız	alışmamalılar
	past		alışmamalıydım	alışmamalıydın	alışmamalıydı	alışmamalıydıq	alışmamalıydınız	alışmamalıydılar
imperative			alışmayım	alışma	alışmasın	alışmayaq	alışmayın	alışmasınlar

Further reading

• “alışmaq” in Obastan.com.