karatefylla
Swedish
Etymology
From karate (“karate”) (used as an intensifier) + fylla (“drunkenness”).
Noun
karatefylla c
- (colloquial) (a bout of) heavy drunkenness
Declension
Declension of karatefylla | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | karatefylla | karatefyllan | karatefyllor | karatefyllorna |
Genitive | karatefyllas | karatefyllans | karatefyllors | karatefyllornas |