karaliste
See also: karalistē
Latvian
Etymology
From karalis (“king”) + -iste, a term coined by A. Kronvalds, borrowed from Lithuanian karalỹstė in the 1870s. Kronvalds borrowed also karalis (“king”) (q.v.).[1]
Pronunciation
(file) |
Noun
karaliste f (5th declension)
- kingdom (monarchy led by a king or queen)
- Jordānijas Hašimītu karaliste ir konstitucionāla monarhija ― the Hashimite kingdom of Jordan is a constitutional monarchy
- kopš 1964. gada Svazilenda ir konstitucionāla karaliste ― since 1964 Swaziland is a constitutional kingdom
Declension
Declension of karaliste (5th declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | karaliste | karalistes |
accusative (akuzatīvs) | karalisti | karalistes |
genitive (ģenitīvs) | karalistes | karalistu |
dative (datīvs) | karalistei | karalistēm |
instrumental (instrumentālis) | karalisti | karalistēm |
locative (lokatīvs) | karalistē | karalistēs |
vocative (vokatīvs) | karaliste | karalistes |
Synonyms
- cariste
- impērija
- ķeizariste
Derived terms
- Apvienotā Karaliste
Related terms
- karalis, karaliene
- karalisks
References
- Karulis, Konstantīns (1992), “karalis”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN