karakalpakki
Finnish
Etymology
From Karakalpak qaraqalpaq.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑrɑkɑlpɑkːi/, [ˈkɑrɑˌkɑlpɑkːi]
- Rhymes: -ɑlpɑkːi
- Syllabification(key): ka‧ra‧kal‧pak‧ki
Noun
karakalpakki
- Karakalpak (language)
Declension
Inflection of karakalpakki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | karakalpakki | — | |
genitive | karakalpakin | — | |
partitive | karakalpakkia | — | |
illative | karakalpakkiin | — | |
singular | plural | ||
nominative | karakalpakki | — | |
accusative | nom. | karakalpakki | — |
gen. | karakalpakin | ||
genitive | karakalpakin | — | |
partitive | karakalpakkia | — | |
inessive | karakalpakissa | — | |
elative | karakalpakista | — | |
illative | karakalpakkiin | — | |
adessive | karakalpakilla | — | |
ablative | karakalpakilta | — | |
allative | karakalpakille | — | |
essive | karakalpakkina | — | |
translative | karakalpakiksi | — | |
instructive | — | — | |
abessive | karakalpakitta | — | |
comitative | — | — |
Possessive forms of karakalpakki (type risti) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | karakalpakkini | karakalpakkimme |
2nd person | karakalpakkisi | karakalpakkinne |
3rd person | karakalpakkinsa |