karaink
Hungarian
Etymology
kar + -aink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrɒʲiŋk]
- Hyphenation: ka‧ra‧ink
Noun
karaink
- first-person plural multiple-possession possessive of kar
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karaink | — |
accusative | karainkat | — |
dative | karainknak | — |
instrumental | karainkkal | — |
causal-final | karainkért | — |
translative | karainkká | — |
terminative | karainkig | — |
essive-formal | karainkként | — |
essive-modal | karainkul | — |
inessive | karainkban | — |
superessive | karainkon | — |
adessive | karainknál | — |
illative | karainkba | — |
sublative | karainkra | — |
allative | karainkhoz | — |
elative | karainkból | — |
delative | karainkról | — |
ablative | karainktól | — |