karabin
Polish
Etymology
Borrowed from French carabine.
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈra.bin/
Audio (file) - Rhymes: -abin
- Syllabification: ka‧ra‧bin
Noun
karabin m inan
- rifle
- Hypernyms: broń, oręż
Declension
Declension of karabin
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | karabin | karabiny |
genitive | karabinu | karabinów |
dative | karabinowi | karabinom |
accusative | karabin | karabiny |
instrumental | karabinem | karabinami |
locative | karabinie | karabinach |
vocative | karabinie | karabiny |
Derived terms
adjective
- karabinowy
nouns
- karabinek
- karabin maszynowy
Further reading
- karabin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- karabin in Polish dictionaries at PWN