kapłan
See also: kaplan and Kaplan
Polish
Etymology
Borrowed from Czech kaplan (“chaplain”), from Medieval Latin cappellānus (“chaplain”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkap.wan/
Audio (file) - Rhymes: -apwan
- Syllabification: kap‧łan
Noun
kapłan m pers (feminine kapłanka)
- priest
Usage notes
This term is neutral and can apply to a priest of any religion.
Declension
Declension of kapłan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kapłan | kapłani |
| genitive | kapłana | kapłanów |
| dative | kapłanowi | kapłanom |
| accusative | kapłana | kapłanów |
| instrumental | kapłanem | kapłanami |
| locative | kapłanie | kapłanach |
| vocative | kapłanie | kapłani |
Derived terms
adjectives
- arcykapłański
- kapłański
nouns
- arcykapłan
- arcykapłanka
- kapłańskość
- kapłaństwo
Further reading
- kapłan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kapłan in Polish dictionaries at PWN