kapitan

kapitan

See also: Kapitän and kapitán

Azerbaijani

Etymology

Internationalism, ultimately from Latin capitaneus.

Noun

kapitan (definite accusative kapitanı, plural kapitanlar)

1. captain, commander, master, skipper, team leader
2. (military) captain

Declension

Declension of kapitan
	singular	plural
nominative	kapitan	kapitanlar
definite accusative	kapitanı	kapitanları
dative	kapitana	kapitanlara
locative	kapitanda	kapitanlarda
ablative	kapitandan	kapitanlardan
definite genitive	kapitanın	kapitanların

Possessive forms of kapitan
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanım	kapitanlarım
sənin (“your”)	kapitanın	kapitanların
onun (“his/her/its”)	kapitanı	kapitanları
bizim (“our”)	kapitanımız	kapitanlarımız
sizin (“your”)	kapitanınız	kapitanlarınız
onların (“their”)	kapitanı or kapitanları	kapitanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımı	kapitanlarımı
sənin (“your”)	kapitanını	kapitanlarını
onun (“his/her/its”)	kapitanını	kapitanlarını
bizim (“our”)	kapitanımızı	kapitanlarımızı
sizin (“your”)	kapitanınızı	kapitanlarınızı
onların (“their”)	kapitanını or kapitanlarını	kapitanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanıma	kapitanlarıma
sənin (“your”)	kapitanına	kapitanlarına
onun (“his/her/its”)	kapitanına	kapitanlarına
bizim (“our”)	kapitanımıza	kapitanlarımıza
sizin (“your”)	kapitanınıza	kapitanlarınıza
onların (“their”)	kapitanına or kapitanlarına	kapitanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımda	kapitanlarımda
sənin (“your”)	kapitanında	kapitanlarında
onun (“his/her/its”)	kapitanında	kapitanlarında
bizim (“our”)	kapitanımızda	kapitanlarımızda
sizin (“your”)	kapitanınızda	kapitanlarınızda
onların (“their”)	kapitanında or kapitanlarında	kapitanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımdan	kapitanlarımdan
sənin (“your”)	kapitanından	kapitanlarından
onun (“his/her/its”)	kapitanından	kapitanlarından
bizim (“our”)	kapitanımızdan	kapitanlarımızdan
sizin (“your”)	kapitanınızdan	kapitanlarınızdan
onların (“their”)	kapitanından or kapitanlarından	kapitanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımın	kapitanlarımın
sənin (“your”)	kapitanının	kapitanlarının
onun (“his/her/its”)	kapitanının	kapitanlarının
bizim (“our”)	kapitanımızın	kapitanlarımızın
sizin (“your”)	kapitanınızın	kapitanlarınızın
onların (“their”)	kapitanının or kapitanlarının	kapitanlarının

Further reading

• “kapitan” in Obastan.com.

---

Crimean Tatar

Noun

kapitan

1. captain

Declension

Declension of kapitan

nominative	kapitan
genitive	kapitannıñ
dative	kapitanğa
accusative	kapitannı
locative	kapitanda
ablative	kapitandan

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

---

Indonesian

Etymology

From Malay kapitan, borrowed Portuguese capitam (“captain”), from Old Portuguese capitan, capitam, from Genoese Ligurian capitan, from Late Latin capitānus, from capitāneus, or Latin capitālis. Doublet of kapital and kapten.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈpitan/
• Hyphenation: ka‧pi‧tan

Noun

kapitan (first-person possessive kapitanku, second-person possessive kapitanmu, third-person possessive kapitannya)

1. (archaic) captain
   1. chieftain in the Eastern Lesser Sunda Islands (Nusa Tenggara Timur) and Mollucas (Maluku)
   2. a high-ranking government position in the civil administration of colonial Indonesia, Malaysia, Singapore, Borneo and the Philippines as community leaders of local foreign communities, such as Kapitan Cina
   3. leader chief in the army

Related terms

• kapten

 

Further reading

• “kapitan” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

---

Japanese

Romanization

kapitan

1. Rōmaji transcription of カピタン

---

Malay

Etymology

From Portuguese capitam (“captain”), from Old Portuguese capitan, capitam, from Genoese Ligurian capitan, from Late Latin capitānus, from capitāneus, or Latin capitālis. Cognate with Japanese カピタン (kapitan).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈpitan/
• Hyphenation: ka‧pi‧tan

Noun

kapitan (Jawi spelling کاڤيتن‎, plural kapitan-kapitan, informal 1st possessive kapitanku, 2nd possessive kapitanmu, 3rd possessive kapitannya)

1. (archaic) captain.
   1. a high-ranking government position in the civil administration of colonial Indonesia, Malaysia, Singapore, Borneo and the Philippines as community leaders of local foreign communities, such as Kapitan Cina.

Related terms

• kapten

 

Descendants

• Indonesian: kapitan
• → Min Nan: 甲必丹 (kap-pit-tan, “captain”).[1]

References

1. Salmon Claudine. Malay (and Javanese) Loan-words in Chinese as a Mirror of Cultural Exchanges. In: Archipel, volume 78, 2009. pp. 181-208

Further reading

• “kapitan” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
• Wilkinson, Richard James (1901). A Malay-English dictionary. Hong Kong: Kelly & Walsh, limited. page 523.

---

Polish

Etymology

Borrowed from Medieval Latin capitaneus.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈpi.tan/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -itan
• Syllabification: ka‧pi‧tan

Noun

kapitan m pers

1. captain
2. skipper, shipmaster

Declension

Declension of kapitan

	singular	plural
nominative	kapitan	kapitani
genitive	kapitana	kapitanów
dative	kapitanowi	kapitanom
accusative	kapitana	kapitanów
instrumental	kapitanem	kapitanami
locative	kapitanie	kapitanach
vocative	kapitanie	kapitani

Derived terms

• kapitański

 

Descendants

• → Russian: капитан (kapitan) (see there for further descendants)

Further reading

• kapitan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kapitan in Polish dictionaries at PWN

---

Tagalog

Alternative forms

• capitan – obsolete

Etymology 1

Borrowed from Spanish capitán.

Pronunciation

• Hyphenation: ka‧pi‧tan
• IPA^(key): /kapiˈtan/, [kɐ.pɪˈtan]

Noun

kapitán (Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔, feminine kapitana)

1. (military) captain
2. village chief; head of a barangay or barrio
   • 1980, Philippine Journal of Education

     Ta[m]a : "Ang una ay mali kung ang kaisipang gustong ilantad ay isa ang kapitan sa bawa't barangay.”

     Correct: "The first one is incorrect if the idea to be expressed is there is one captain in every barangay."

   • 1994, Batingaw: aklat sa Filipino, wika at panitikan, antas sekundarya, Rex Bookstore, Inc., →ISBN, page 155:

     Nagtawag ng pangalan si Misis. Katabi niya ang kapitan ng baryo bilang tagapatunay sa katauhan ng mga natawag. “Simeon Alcaraz, Corazon Santos, Pelagia Cruz. Teka, teka ikaw ba 'tong Corazon Santos?"

     Madam called names. Beside him is the barrio chief as the one who will prove the identity of those called. "Simeon Alcaraz, Corazon Santos, Pelagia Cruz. Oh, are you that Corazon Santos?"

Etymology 2

From kapit +‎ -an.

Pronunciation

• Hyphenation: ka‧pi‧tan
• IPA^(key): /kaˈpitan/, [kɐˈpi.tɐn] (verb)
• IPA^(key): /kapiˈtan/, [kɐ.pɪˈtan] (noun)

Verb

kapitan (Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔, complete kinapitan, progressive kinakapitan, contemplative kakapitan)

1. to hold on to (something)

   Synonyms: hawakan, tanganan

2. to be affected by (an illness, disease, etc.)

   Synonym: dapuan

3. to depend on (as for support or patronage)

Derived terms

• hindi kakapitan ng alikabok

Noun

kapitán (Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔)

1. anything used to hold on (such as a railing, banister, etc.)

   Synonyms: hawakan, tatangnan

Adjective

kapitán (Baybayin spelling ᜃᜉᜒᜆᜈ᜔)

1. easily soiled (by mud, dirt, etc.)
2. of something used to held on

Further reading

• “kapitan”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila: Komisyon sa Wikang Filipino, 2018