kapanış
Turkish
Etymology
From kapanmak (“to close oneself”) + -ış (“-tion, -ing”)
Noun
kapanış (definite accusative kapanışı, plural kapanışlar)
- closing, closure
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | kapanış | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | kapanışı | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | kapanış | kapanışlar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | kapanışı | kapanışları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | kapanışa | kapanışlara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | kapanışta | kapanışlarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | kapanıştan | kapanışlardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | kapanışın | kapanışların | ||||||||||||||||||||||||
|
Antonyms
- açılış