kansrijk
Dutch
Etymology
From kans + rijk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑns.rɛi̯k/
- Hyphenation: kans‧rijk
Adjective
kansrijk (comparative kansrijker, superlative kansrijkst)
- Having high odds of success, having good prospects, promising.
Inflection
Inflection of kansrijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | kansrijk | |||
inflected | kansrijke | |||
comparative | kansrijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | kansrijk | kansrijker | het kansrijkst het kansrijkste | |
indefinite | m./f. sing. | kansrijke | kansrijkere | kansrijkste |
n. sing. | kansrijk | kansrijker | kansrijkste | |
plural | kansrijke | kansrijkere | kansrijkste | |
definite | kansrijke | kansrijkere | kansrijkste | |
partitive | kansrijks | kansrijkers | — |