kann
See also: Kann and känn
Estonian
Etymology 1
From Swedish kanna.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑnː/
Noun
kann (genitive kannu, partitive kannu)
- jug, can
Inflection
Declension of kann (type riik)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kann | kannud |
genitive | kannu | kannude |
partitive | kannu | kanne / kannusid |
illative | kannu / kannusse | kannudesse |
inessive | kannus | kannudes |
elative | kannust | kannudest |
allative | kannule | kannudele |
adessive | kannul | kannudel |
ablative | kannult | kannudelt |
translative | kannuks | kannudeks |
terminative | kannuni | kannudeni |
essive | kannuna | kannudena |
abessive | kannuta | kannudeta |
comitative | kannuga | kannudega |
Derived terms
- kastekann
Etymology 2
Baby speech from kaunis (“beautiful”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑnʲː/
Noun
kann (genitive kanni, partitive kanni)
- toy
- (colloquial) ass, buttocks
- Sul on kõige kaunim kann.
- You've got the sweetest ass.
- Sul on kõige kaunim kann.
Inflection
Declension of kann (type riik)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kann | kannid |
genitive | kanni | kannide |
partitive | kanni | kanne / kannisid |
illative | kanni / kannisse | kannidesse |
inessive | kannis | kannides |
elative | kannist | kannidest |
allative | kannile | kannidele |
adessive | kannil | kannidel |
ablative | kannilt | kannidelt |
translative | kanniks | kannideks |
terminative | kannini | kannideni |
essive | kannina | kannidena |
abessive | kannita | kannideta |
comitative | kanniga | kannidega |
German
Pronunciation
- IPA(key): /kan/
Audio (file) - Rhymes: -an
Verb
kann
- First-person singular present of können.
- Third-person singular present of können.
Gothic
Romanization
kann
- Romanization of 𐌺𐌰𐌽𐌽
Luxembourgish
Pronunciation
- IPA(key): /kan/, [kɑn]
Verb
kann
- first- and third-person singular present indicative of kënnen
Norwegian Nynorsk
Verb
kann
- (non-standard since 1938) present of kunna