kaneel
Dutch
Etymology
From Middle Dutch caneel, from Old French canele.
Pronunciation
- IPA(key): /kaːˈneːl/
kaneel (file) - Hyphenation: ka‧neel
- Rhymes: -eːl
Noun
kaneel n or m (uncountable)
- cinnamon (spice)
Derived terms
- kaneelappel
- kaneelboom
- kaneelpoeder
- kaneelstok
- kaneelsuiker
Descendants
- → Sranan Tongo: kaneri