kanclerz
Polish
Etymology
Borrowed from Latin cancellārius.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkan.t͡slɛʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ant͡slɛʂ
- Syllabification: kan‧clerz
Noun
kanclerz m pers
- chancellor
Declension
Declension of kanclerz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kanclerz | kanclerze |
genitive | kanclerza | kanclerzy |
dative | kanclerzowi | kanclerzom |
accusative | kanclerza | kanclerzy |
instrumental | kanclerzem | kanclerzami |
locative | kanclerzu | kanclerzach |
vocative | kanclerzu | kanclerze |
Further reading
- kanclerz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kanclerz in Polish dictionaries at PWN