kanclerski
Polish
Etymology
From kanclerz + -ski.
Pronunciation
- IPA(key): /kanˈt͡slɛr.skʲi/
Adjective
kanclerski (not comparable)
- (relational) chancellor
Declension
declension of kanclerski
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | kanclerski | kanclerskie | kanclerska | kanclerscy | kanclerskie | ||
| genitive | kanclerskiego | kanclerskiej | kanclerskich | ||||
| dative | kanclerskiemu | kanclerskim | |||||
| accusative | kanclerskiego | kanclerski | kanclerskie | kanclerską | kanclerskich | kanclerskie | |
| instrumental | kanclerskim | kanclerskimi | |||||
| locative | kanclerskiej | kanclerskich | |||||
Further reading
- kanclerski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kanclerski in Polish dictionaries at PWN