kamienieć

See also: Kamieniec

Polish

From kamień +‎ -eć.

kamienieć impf (perfective skamienieć)

(intransitive) to turn to stone, to petrify, to fossilize
(intransitive) to harden, to become hard
Synonym: twardnieć
(intransitive) to become immobile, to come to a standstill
Synonym: nieruchomieć
(intransitive) to become hardhearted, to become stonehearted
Synonym: obojętnieć

Conjugation of kamienieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kamienieć
present tense	1^st	kamienieję			kamieniejemy
	2^nd	kamieniejesz			kamieniejecie
	3^rd	kamienieje			kamienieją
	impersonal	kamienieje się
past tense	1^st	kamieniałem	kamieniałam		kamienieliśmy	kamieniałyśmy
	2^nd	kamieniałeś	kamieniałaś		kamienieliście	kamieniałyście
	3^rd	kamieniał	kamieniała	kamieniało	kamienieli	kamieniały
	impersonal	kamieniano
future tense	1^st	będę kamieniał, będę kamienieć	będę kamieniała, będę kamienieć		będziemy kamienieli, będziemy kamienieć	będziemy kamieniały, będziemy kamienieć
	2^nd	będziesz kamieniał, będziesz kamienieć	będziesz kamieniała, będziesz kamienieć		będziecie kamienieli, będziecie kamienieć	będziecie kamieniały, będziecie kamienieć
	3^rd	będzie kamieniał, będzie kamienieć	będzie kamieniała, będzie kamienieć	będzie kamieniało, będzie kamienieć	będą kamienieli, będą kamienieć	będą kamieniały, będą kamienieć
	impersonal	będzie kamienieć się
conditional	1^st	kamieniałbym	kamieniałabym		kamienielibyśmy	kamieniałybyśmy
	2^nd	kamieniałbyś	kamieniałabyś		kamienielibyście	kamieniałybyście
	3^rd	kamieniałby	kamieniałaby	kamieniałoby	kamienieliby	kamieniałyby
	impersonal	kamieniano by
imperative	1^st	niech kamienieję			kamieniejmy
	2^nd	kamieniej			kamieniejcie
	3^rd	niech kamienieje			niech kamienieją
active adjectival participle		kamieniejący	kamieniejąca	kamieniejące	kamieniejący	kamieniejące
contemporary adverbial participle		kamieniejąc
verbal noun		kamienienie