kamienicznik
Polish
Etymology
From kamienica + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ka.mjɛˈɲit͡ʂ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂɲik
- Syllabification: ka‧mie‧nicz‧nik
Noun
kamienicznik m pers (feminine kamieniczniczka or kamienicznica)
- male tenement house owner
Declension
Declension of kamienicznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kamienicznik | kamienicznicy |
| genitive | kamienicznika | kamieniczników |
| dative | kamienicznikowi | kamienicznikom |
| accusative | kamienicznika | kamieniczników |
| instrumental | kamienicznikiem | kamienicznikami |
| locative | kamieniczniku | kamienicznikach |
| vocative | kamieniczniku | kamienicznicy |
Derived terms
- (adjective) kamienicznikowski
Further reading
- kamienicznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kamienicznik in Polish dictionaries at PWN