kalver
Norwegian Bokmål
Noun
kalver m
- indefinite plural of kalv
Old Swedish
Etymology
From Old Norse kalfr, from Proto-Germanic *kalbaz.
Noun
kalver m
- calf
Declension
Declension of kalver (a-stem)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kalver | kalfr | kalva(r) | kalvani(r), -ane(r) |
accusative | kalf | kalfin | kalva | kalvana |
dative | kalvi, -e | kalvinum, -enom | kalvum, -om | kalvumin, -omen |
genitive | kalfs | kalfsins | kalva | kalvanna |
Descendants
- Swedish: kalv