kalliokaniini
Finnish
Etymology
kallio (“rock”) + kaniini (“rabbit”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑlːioˌkɑniːni/, [ˈkɑlːio̞ˌkɑniːni]
- Rhymes: -ɑniːni
- Syllabification: kal‧li‧o‧ka‧nii‧ni
Noun
kalliokaniini
- (dated) Synonym of punakaniini.
Declension
| Inflection of kalliokaniini (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kalliokaniini | kalliokaniinit | |
| genitive | kalliokaniinin | kalliokaniinien kalliokaniineiden kalliokaniineitten | |
| partitive | kalliokaniinia | kalliokaniineita kalliokaniineja | |
| illative | kalliokaniiniin | kalliokaniineihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kalliokaniini | kalliokaniinit | |
| accusative | nom. | kalliokaniini | kalliokaniinit |
| gen. | kalliokaniinin | ||
| genitive | kalliokaniinin | kalliokaniinien kalliokaniineiden kalliokaniineitten | |
| partitive | kalliokaniinia | kalliokaniineita kalliokaniineja | |
| inessive | kalliokaniinissa | kalliokaniineissa | |
| elative | kalliokaniinista | kalliokaniineista | |
| illative | kalliokaniiniin | kalliokaniineihin | |
| adessive | kalliokaniinilla | kalliokaniineilla | |
| ablative | kalliokaniinilta | kalliokaniineilta | |
| allative | kalliokaniinille | kalliokaniineille | |
| essive | kalliokaniinina | kalliokaniineina | |
| translative | kalliokaniiniksi | kalliokaniineiksi | |
| instructive | — | kalliokaniinein | |
| abessive | kalliokaniinitta | kalliokaniineitta | |
| comitative | — | kalliokaniineineen | |
| Possessive forms of kalliokaniini (type paperi) | ||
|---|---|---|
| possessor | singular | plural |
| 1st person | kalliokaniinini | kalliokaniinimme |
| 2nd person | kalliokaniinisi | kalliokaniininne |
| 3rd person | kalliokaniininsa | |