alwarowy
Polish
Etymology
From alwar + -owy. First attested in 1808.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /al.vaˈrɔ.vɨ/
- Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: al‧wa‧ro‧wy
Adjective
alwarowy (not comparable)
- (relational, historical) Latin grammar textbook used in Jesuit schools
Declension
Declension of alwarowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | alwarowy | alwarowe | alwarowa | alwarowi | alwarowe | ||
| genitive | alwarowego | alwarowej | alwarowych | ||||
| dative | alwarowemu | alwarowym | |||||
| accusative | alwarowego | alwarowy | alwarowe | alwarową | alwarowych | alwarowe | |
| instrumental | alwarowym | alwarowymi | |||||
| locative | alwarowej | alwarowych | |||||
Related terms
nouns
- alwar
- alwarzysta
References
- Dziennik Doniesień Rządowych i Prywatnych Departamentu Bydgoskiego, issue 11, 1808, page 86
Further reading
- alwarowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- alwarowy in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alwarowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 28