kaldıraç

kaldıraç

Turkish

Etymology

From kaldırmak.

Noun

kaldıraç (definite accusative kaldıracı, plural kaldıraçlar)

1. (physics) lever

Declension

Inflection
Nominative	kaldıraç
Definite accusative	kaldıracı
	Singular	Plural
Nominative	kaldıraç	kaldıraçlar
Definite accusative	kaldıracı	kaldıraçları
Dative	kaldıraca	kaldıraçlara
Locative	kaldıraçta	kaldıraçlarda
Ablative	kaldıraçtan	kaldıraçlardan
Genitive	kaldıracın	kaldıraçların
Possessive forms Singular Plural 1st singular kaldıracım kaldıraçlarım 2nd singular kaldıracın kaldıraçların 3rd singular kaldıracı kaldıraçları 1st plural kaldıracımız kaldıraçlarımız 2nd plural kaldıracınız kaldıraçlarınız 3rd plural kaldıraçları kaldıraçları
Predicative forms Singular Plural 1st singular kaldıracım kaldıraçlarım 2nd singular kaldıraçsın kaldıraçlarsın 3rd singular kaldıraç kaldıraçtır kaldıraçlar kaldıraçlardır 1st plural kaldıracız kaldıraçlarız 2nd plural kaldıraçsınız kaldıraçlarsınız 3rd plural kaldıraçlar kaldıraçlardır