kairailu
Finnish
Etymology
kairailla + -u
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑi̯rɑi̯lu/, [ˈkɑi̯rɑi̯lu]
- Rhymes: -ɑirɑilu
- Syllabification(key): kai‧rai‧lu
Noun
kairailu
- drilling, boring (repeatedly)
Declension
Inflection of kairailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kairailu | kairailut | |
genitive | kairailun | kairailujen kairailuiden kairailuitten | |
partitive | kairailua | kairailuja kairailuita | |
illative | kairailuun | kairailuihin | |
singular | plural | ||
nominative | kairailu | kairailut | |
accusative | nom. | kairailu | kairailut |
gen. | kairailun | ||
genitive | kairailun | kairailujen kairailuiden kairailuitten | |
partitive | kairailua | kairailuja kairailuita | |
inessive | kairailussa | kairailuissa | |
elative | kairailusta | kairailuista | |
illative | kairailuun | kairailuihin | |
adessive | kairailulla | kairailuilla | |
ablative | kairailulta | kairailuilta | |
allative | kairailulle | kairailuille | |
essive | kairailuna | kairailuina | |
translative | kairailuksi | kairailuiksi | |
instructive | — | kairailuin | |
abessive | kairailutta | kairailuitta | |
comitative | — | kairailuineen |
Possessive forms of kairailu (type palvelu) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kairailuni | kairailumme |
2nd person | kairailusi | kairailunne |
3rd person | kairailunsa |
Anagrams
- kiilaura