kadın

kadın

See also: Kadın

Turkish

kadın

Etymology

From Ottoman Turkish قادين‎‎, from Common Turkic *xātun (“queen, lady”), most likely from Sogdian [script needed] (γwtʾynh /xwatēn, xutēn/, “queen”).

Akin to Old Turkic 𐰴𐱃𐰆𐰣‎ (qatun, “queen”), Karakhanid قاتُونْ‎ (qātūn, “noble woman”), Yakut хотун (xotun).

Compare hatun, a reborrowing of the same term from Persian.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈdɯn/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ka‧dın

Noun

kadın (definite accusative kadını, plural kadınlar)

1. woman

Declension

Inflection
Nominative	kadın
Definite accusative	kadını
	Singular	Plural
Nominative	kadın	kadınlar
Definite accusative	kadını	kadınları
Dative	kadına	kadınlara
Locative	kadında	kadınlarda
Ablative	kadından	kadınlardan
Genitive	kadının	kadınların
Possessive forms Singular Plural 1st singular kadınım kadınlarım 2nd singular kadının kadınların 3rd singular kadını kadınları 1st plural kadınımız kadınlarımız 2nd plural kadınınız kadınlarınız 3rd plural kadınları kadınları
Predicative forms Singular Plural 1st singular kadınım kadınlarım 2nd singular kadınsın kadınlarsın 3rd singular kadın kadındır kadınlar kadınlardır 1st plural kadınız kadınlarız 2nd plural kadınsınız kadınlarsınız 3rd plural kadınlar kadınlardır

Derived terms

• kadınca
• kadınsı

Antonyms

• erkek
• adam

References

• kadın in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu