kadzić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *kadìti.

kadzić impf

(transitive) to incense (to perfume with incense)
Synonym: okadzać
(intransitive, informal) to adulate, to beslaver, to blandish, to flatter [+dative = whom]
Synonyms: pochlebiać, słodzić

Conjugation of kadzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kadzić
present tense	1^st	kadzę			kadzimy
	2^nd	kadzisz			kadzicie
	3^rd	kadzi			kadzą
	impersonal	kadzi się
past tense	1^st	kadziłem	kadziłam		kadziliśmy	kadziłyśmy
	2^nd	kadziłeś	kadziłaś		kadziliście	kadziłyście
	3^rd	kadził	kadziła	kadziło	kadzili	kadziły
	impersonal	kadzono
future tense	1^st	będę kadził, będę kadzić	będę kadziła, będę kadzić		będziemy kadzili, będziemy kadzić	będziemy kadziły, będziemy kadzić
	2^nd	będziesz kadził, będziesz kadzić	będziesz kadziła, będziesz kadzić		będziecie kadzili, będziecie kadzić	będziecie kadziły, będziecie kadzić
	3^rd	będzie kadził, będzie kadzić	będzie kadziła, będzie kadzić	będzie kadziło, będzie kadzić	będą kadzili, będą kadzić	będą kadziły, będą kadzić
	impersonal	będzie kadzić się
conditional	1^st	kadziłbym	kadziłabym		kadzilibyśmy	kadziłybyśmy
	2^nd	kadziłbyś	kadziłabyś		kadzilibyście	kadziłybyście
	3^rd	kadziłby	kadziłaby	kadziłoby	kadziliby	kadziłyby
	impersonal	kadzono by
imperative	1^st	niech kadzę			kadźmy
	2^nd	kadź			kadźcie
	3^rd	niech kadzi			niech kadzą
active adjectival participle		kadzący	kadząca	kadzące	kadzący	kadzące
passive adjectival participle		kadzony	kadzona	kadzone	kadzeni	kadzone
contemporary adverbial participle		kadząc
verbal noun		kadzenie

adjectives

nouns

verbs

noun

verbs