kaarnoittua
Finnish
Etymology
Passive verb derived from the noun kaarna (“bark”).
Verb
kaarnoittua
- (intransitive) To become covered by bark.
Conjugation
Inflection of kaarnoittua (Kotus type 52/sanoa, tt-t gradation) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicative mood | ||||||
present tense | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | kaarnoitun | en kaarnoitu | 1st sing. | olen kaarnoittunut | en ole kaarnoittunut | |
2nd sing. | kaarnoitut | et kaarnoitu | 2nd sing. | olet kaarnoittunut | et ole kaarnoittunut | |
3rd sing. | kaarnoittuu | ei kaarnoitu | 3rd sing. | on kaarnoittunut | ei ole kaarnoittunut | |
1st plur. | kaarnoitumme | emme kaarnoitu | 1st plur. | olemme kaarnoittuneet | emme ole kaarnoittuneet | |
2nd plur. | kaarnoitutte | ette kaarnoitu | 2nd plur. | olette kaarnoittuneet | ette ole kaarnoittuneet | |
3rd plur. | kaarnoittuvat | eivät kaarnoitu | 3rd plur. | ovat kaarnoittuneet | eivät ole kaarnoittuneet | |
passive | kaarnoitutaan | ei kaarnoituta | passive | on kaarnoituttu | ei ole kaarnoituttu | |
past tense | pluperfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | kaarnoituin | en kaarnoittunut | 1st sing. | olin kaarnoittunut | en ollut kaarnoittunut | |
2nd sing. | kaarnoituit | et kaarnoittunut | 2nd sing. | olit kaarnoittunut | et ollut kaarnoittunut | |
3rd sing. | kaarnoittui | ei kaarnoittunut | 3rd sing. | oli kaarnoittunut | ei ollut kaarnoittunut | |
1st plur. | kaarnoituimme | emme kaarnoittuneet | 1st plur. | olimme kaarnoittuneet | emme olleet kaarnoittuneet | |
2nd plur. | kaarnoituitte | ette kaarnoittuneet | 2nd plur. | olitte kaarnoittuneet | ette olleet kaarnoittuneet | |
3rd plur. | kaarnoittuivat | eivät kaarnoittuneet | 3rd plur. | olivat kaarnoittuneet | eivät olleet kaarnoittuneet | |
passive | kaarnoituttiin | ei kaarnoituttu | passive | oli kaarnoituttu | ei ollut kaarnoituttu | |
conditional mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | kaarnoittuisin | en kaarnoittuisi | 1st sing. | olisin kaarnoittunut | en olisi kaarnoittunut | |
2nd sing. | kaarnoittuisit | et kaarnoittuisi | 2nd sing. | olisit kaarnoittunut | et olisi kaarnoittunut | |
3rd sing. | kaarnoittuisi | ei kaarnoittuisi | 3rd sing. | olisi kaarnoittunut | ei olisi kaarnoittunut | |
1st plur. | kaarnoittuisimme | emme kaarnoittuisi | 1st plur. | olisimme kaarnoittuneet | emme olisi kaarnoittuneet | |
2nd plur. | kaarnoittuisitte | ette kaarnoittuisi | 2nd plur. | olisitte kaarnoittuneet | ette olisi kaarnoittuneet | |
3rd plur. | kaarnoittuisivat | eivät kaarnoittuisi | 3rd plur. | olisivat kaarnoittuneet | eivät olisi kaarnoittuneet | |
passive | kaarnoituttaisiin | ei kaarnoituttaisi | passive | olisi kaarnoituttu | ei olisi kaarnoituttu | |
imperative mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | — | — | 1st sing. | — | — | |
2nd sing. | kaarnoitu | älä kaarnoitu | 2nd sing. | ole kaarnoittunut | älä ole kaarnoittunut | |
3rd sing. | kaarnoittukoon | älköön kaarnoittuko | 3rd sing. | olkoon kaarnoittunut | älköön olko kaarnoittunut | |
1st plur. | kaarnoittukaamme | älkäämme kaarnoittuko | 1st plur. | olkaamme kaarnoittuneet | älkäämme olko kaarnoittuneet | |
2nd plur. | kaarnoittukaa | älkää kaarnoittuko | 2nd plur. | olkaa kaarnoittuneet | älkää olko kaarnoittuneet | |
3rd plur. | kaarnoittukoot | älkööt kaarnoittuko | 3rd plur. | olkoot kaarnoittuneet | älkööt olko kaarnoittuneet | |
passive | kaarnoituttakoon | älköön kaarnoituttako | passive | olkoon kaarnoituttu | älköön olko kaarnoituttu | |
potential mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | kaarnoittunen | en kaarnoittune | 1st sing. | lienen kaarnoittunut | en liene kaarnoittunut | |
2nd sing. | kaarnoittunet | et kaarnoittune | 2nd sing. | lienet kaarnoittunut | et liene kaarnoittunut | |
3rd sing. | kaarnoittunee | ei kaarnoittune | 3rd sing. | lienee kaarnoittunut | ei liene kaarnoittunut | |
1st plur. | kaarnoittunemme | emme kaarnoittune | 1st plur. | lienemme kaarnoittuneet | emme liene kaarnoittuneet | |
2nd plur. | kaarnoittunette | ette kaarnoittune | 2nd plur. | lienette kaarnoittuneet | ette liene kaarnoittuneet | |
3rd plur. | kaarnoittunevat | eivät kaarnoittune | 3rd plur. | lienevät kaarnoittuneet | eivät liene kaarnoittuneet | |
passive | kaarnoituttaneen | ei kaarnoituttane | passive | lienee kaarnoituttu | ei liene kaarnoituttu | |
Nominal forms | ||||||
infinitives | participles | |||||
active | passive | active | passive | |||
1st | kaarnoittua | present | kaarnoittuva | kaarnoituttava | ||
long 1st2 | kaarnoittuakseen | past | kaarnoittunut | kaarnoituttu | ||
2nd | inessive1 | kaarnoittuessa | kaarnoituttaessa | agent1, 3 | kaarnoittuma | |
instructive | kaarnoittuen | — | negative | kaarnoittumaton | ||
3rd | inessive | kaarnoittumassa | — | 1) Usually with a possessive suffix. 2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural. | ||
elative | kaarnoittumasta | — | ||||
illative | kaarnoittumaan | — | ||||
adessive | kaarnoittumalla | — | ||||
abessive | kaarnoittumatta | — | ||||
instructive | kaarnoittuman | kaarnoituttaman | ||||
4th | nominative | kaarnoittuminen | ||||
partitive | kaarnoittumista | |||||
5th2 | kaarnoittumaisillaan |