alumnat
Polish
Etymology
From alumn + -at,[1] from Latin alumnor.[2] First attested in 1715–1717.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈlum.nat/
Audio (file) - Rhymes: -umnat
- Syllabification: a‧lum‧nat
Noun
alumnat m inan
- (education) seminary dormitory (place of residence for students of a seminary)
- (education, archaic) institution of free education
Declension
Declension of alumnat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | alumnat | alumnaty |
genitive | alumnatu | alumnatów |
dative | alumnatowi | alumnatom |
accusative | alumnat | alumnaty |
instrumental | alumnatem | alumnatami |
locative | alumnacie | alumnatach |
vocative | alumnacie | alumnaty |
Related terms
noun
- alumn
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “alumnat”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Barbara Rykiel-Kempf (25.10.2008), “ALUMNAT”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- alumnat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- alumnat in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861), “alumnat”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alumnat”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 28
- alumnat in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego