játta
See also: Jatta and jätta
Faroese
Etymology
From Old Norse játa / játta, from Proto-Germanic *jaatjaną.
Verb
játta (third person singular past indicative játtaði, third person plural past indicative játtað, supine játtað)
- to say yes, to agree, to assure
Conjugation
Conjugation of játta
| v-30 | ||||
| infinitive | játta | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | játtandi | |||
| past participle a6 | játtaður | |||
| supine | játtað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | játti | játtar | játtar | játta |
| past | játtaði | játtaði | játtaði | játtaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | játta! | — | játtið! |
Antonyms
- nokta