juða
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjʏːða/
- Rhymes: -ʏːða
Verb
juða (weak verb, third-person singular past indicative juðaði, supine juðað)
- (intransitive) to move back and forth
- (intransitive) to nag, to importune
- Synonym: nauða í
Conjugation
juða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að juða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | juðað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | juðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég juða | við juðum | present (nútíð) | ég juði | við juðum |
þú juðar | þið juðið | þú juðir | þið juðið | ||
hann, hún, það juðar | þeir, þær, þau juða | hann, hún, það juði | þeir, þær, þau juði | ||
past (þátíð) | ég juðaði | við juðuðum | past (þátíð) | ég juðaði | við juðuðum |
þú juðaðir | þið juðuðuð | þú juðaðir | þið juðuðuð | ||
hann, hún, það juðaði | þeir, þær, þau juðuðu | hann, hún, það juðaði | þeir, þær, þau juðuðu | ||
imperative (boðháttur) | juða (þú) | juðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
juðaðu | juðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
juðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að juðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | juðast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | juðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég juðast | við juðumst | present (nútíð) | ég juðist | við juðumst |
þú juðast | þið juðist | þú juðist | þið juðist | ||
hann, hún, það juðast | þeir, þær, þau juðast | hann, hún, það juðist | þeir, þær, þau juðist | ||
past (þátíð) | ég juðaðist | við juðuðumst | past (þátíð) | ég juðaðist | við juðuðumst |
þú juðaðist | þið juðuðust | þú juðaðist | þið juðuðust | ||
hann, hún, það juðaðist | þeir, þær, þau juðuðust | hann, hún, það juðaðist | þeir, þær, þau juðuðust | ||
imperative (boðháttur) | juðast (þú) | juðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
juðastu | juðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
juðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | juðaður | juðuð | juðað | juðaðir | juðaðar | juðuð | |
accusative (þolfall) | juðaðan | juðaða | juðað | juðaða | juðaðar | juðuð | |
dative (þágufall) | juðuðum | juðaðri | juðuðu | juðuðum | juðuðum | juðuðum | |
genitive (eignarfall) | juðaðs | juðaðrar | juðaðs | juðaðra | juðaðra | juðaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | juðaði | juðaða | juðaða | juðuðu | juðuðu | juðuðu | |
accusative (þolfall) | juðaða | juðuðu | juðaða | juðuðu | juðuðu | juðuðu | |
dative (þágufall) | juðaða | juðuðu | juðaða | juðuðu | juðuðu | juðuðu | |
genitive (eignarfall) | juðaða | juðuðu | juðaða | juðuðu | juðuðu | juðuðu |
Derived terms
- juð (“nagging, importunity”)