juurinta
Finnish
Etymology
juuria (“to root up; eradicate”) + -nta
Noun
juurinta
- uprooting
- eradication
Declension
Inflection of juurinta (Kotus type 9/kala, nt-nn gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | juurinta | juurinnat | |
genitive | juurinnan | juurintojen | |
partitive | juurintaa | juurintoja | |
illative | juurintaan | juurintoihin | |
singular | plural | ||
nominative | juurinta | juurinnat | |
accusative | nom. | juurinta | juurinnat |
gen. | juurinnan | ||
genitive | juurinnan | juurintojen juurintainrare | |
partitive | juurintaa | juurintoja | |
inessive | juurinnassa | juurinnoissa | |
elative | juurinnasta | juurinnoista | |
illative | juurintaan | juurintoihin | |
adessive | juurinnalla | juurinnoilla | |
ablative | juurinnalta | juurinnoilta | |
allative | juurinnalle | juurinnoille | |
essive | juurintana | juurintoina | |
translative | juurinnaksi | juurinnoiksi | |
instructive | — | juurinnoin | |
abessive | juurinnatta | juurinnoitta | |
comitative | — | juurintoineen |