judzić

Polish

Etymology

Borrowed from Belarusian ю́дзіць (júdzicʹ) and Ukrainian ю́дити (júdyty), from Proto-Slavic *juditi[1], from Proto-Indo-European *Hyowdʰ-éye-ti, causative of *Hyewdʰ- (“to be agitated”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈju.d͡ʑit͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
Syllabification: ju‧dzić

Verb

judzić impf (perfective podjudzić)

(transitive) to instigate, to incite (someone)
Synonyms: bechtać, podburzać, podjudzać, podszczuwać, podżegać

Conjugation

Conjugation of judzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		judzić
present tense	1^st	judzę			judzimy
	2^nd	judzisz			judzicie
	3^rd	judzi			judzą
	impersonal	judzi się
past tense	1^st	judziłem	judziłam		judziliśmy	judziłyśmy
	2^nd	judziłeś	judziłaś		judziliście	judziłyście
	3^rd	judził	judziła	judziło	judzili	judziły
	impersonal	judzono
future tense	1^st	będę judził, będę judzić	będę judziła, będę judzić		będziemy judzili, będziemy judzić	będziemy judziły, będziemy judzić
	2^nd	będziesz judził, będziesz judzić	będziesz judziła, będziesz judzić		będziecie judzili, będziecie judzić	będziecie judziły, będziecie judzić
	3^rd	będzie judził, będzie judzić	będzie judziła, będzie judzić	będzie judziło, będzie judzić	będą judzili, będą judzić	będą judziły, będą judzić
	impersonal	będzie judzić się
conditional	1^st	judziłbym	judziłabym		judzilibyśmy	judziłybyśmy
	2^nd	judziłbyś	judziłabyś		judzilibyście	judziłybyście
	3^rd	judziłby	judziłaby	judziłoby	judziliby	judziłyby
	impersonal	judzono by
imperative	1^st	niech judzę			judźmy
	2^nd	judź			judźcie
	3^rd	niech judzi			niech judzą
active adjectival participle		judzący	judząca	judzące	judzący	judzące
passive adjectival participle		judzony	judzona	judzone	judzeni	judzone
contemporary adverbial participle		judząc
verbal noun		judzenie

Derived terms

noun

judziciel

References

http://essja.narod.ru/pg/08/f190-191.htm