judico
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈjuː.di.koː/, [ˈjuː.dɪ.koː]
Verb
jūdicō (present infinitive jūdicāre, perfect active jūdicāvī, supine jūdicātum); first conjugation
- Alternative form of iūdicō
Inflection
Conjugation of judico (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | jūdicō | jūdicās | jūdicat | jūdicāmus | jūdicātis | jūdicant |
imperfect | jūdicābam | jūdicābās | jūdicābat | jūdicābāmus | jūdicābātis | jūdicābant | |
future | jūdicābō | jūdicābis | jūdicābit | jūdicābimus | jūdicābitis | jūdicābunt | |
perfect | jūdicāvī | jūdicāvistī | jūdicāvit | jūdicāvimus | jūdicāvistis | jūdicāvērunt, jūdicāvēre | |
pluperfect | jūdicāveram | jūdicāverās | jūdicāverat | jūdicāverāmus | jūdicāverātis | jūdicāverant | |
future perfect | jūdicāverō | jūdicāveris | jūdicāverit | jūdicāverimus | jūdicāveritis | jūdicāverint | |
passive | present | jūdicor | jūdicāris, jūdicāre | jūdicātur | jūdicāmur | jūdicāminī | jūdicantur |
imperfect | jūdicābar | jūdicābāris, jūdicābāre | jūdicābātur | jūdicābāmur | jūdicābāminī | jūdicābantur | |
future | jūdicābor | jūdicāberis, jūdicābere | jūdicābitur | jūdicābimur | jūdicābiminī | jūdicābuntur | |
perfect | jūdicātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | jūdicātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | jūdicātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | jūdicem | jūdicēs | jūdicet | jūdicēmus | jūdicētis | jūdicent |
imperfect | jūdicārem | jūdicārēs | jūdicāret | jūdicārēmus | jūdicārētis | jūdicārent | |
perfect | jūdicāverim | jūdicāverīs | jūdicāverit | jūdicāverimus | jūdicāveritis | jūdicāverint | |
pluperfect | jūdicāvissem | jūdicāvissēs | jūdicāvisset | jūdicāvissēmus | jūdicāvissētis | jūdicāvissent | |
passive | present | jūdicer | jūdicēris, jūdicēre | jūdicētur | jūdicēmur | jūdicēminī | jūdicentur |
imperfect | jūdicārer | jūdicārēris, jūdicārēre | jūdicārētur | jūdicārēmur | jūdicārēminī | jūdicārentur | |
perfect | jūdicātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | jūdicātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | jūdicā | — | — | jūdicāte | — |
future | — | jūdicātō | jūdicātō | — | jūdicātōte | jūdicantō | |
passive | present | — | jūdicāre | — | — | jūdicāminī | — |
future | — | jūdicātor | jūdicātor | — | — | jūdicantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | jūdicāre | jūdicāvisse | jūdicātūrus esse | jūdicārī | jūdicātus esse | jūdicātum īrī | |
participles | jūdicāns | — | jūdicātūrus | — | jūdicātus | jūdicandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
jūdicāre | jūdicandī | jūdicandō | jūdicandum | jūdicātum | jūdicātū |
References
- judico in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- judico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette