joon
See also: jo-on, ĵo-on, jöön, and Joon
Estonian
Pronunciation
- IPA(key): /jˈoːn/
Etymology 1
From Proto-Finnic *jooni, a loanword of Indo-Iranian origin. Cognates on the Uralic side include Finnish juoni (“plot”), Southern Sami joene (“road”) and Erzya ян (jan, “path”).
Noun
joon (genitive joone, partitive joont)
- line
- trait
Declension
Inflection of joon (ÕS type 13/suur, length gradation)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | joon | jooned |
accusative | joone | jooned |
genitive | joone | joonte |
partitive | joont | jooni |
illative | joonde joonesse | joontesse joonisse |
inessive | joones | joontes joonis |
elative | joonest | joontest joonist |
allative | joonele | joontele joonile |
adessive | joonel | joontel joonil |
ablative | joonelt | joontelt joonilt |
translative | jooneks | joonteks jooniks |
terminative | jooneni | joonteni |
essive | joonena | joontena |
abessive | jooneta | joonteta |
comitative | joonega | joontega |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
joon
- first-person singular present indicative of jooma (“to drink”)
Further reading
- joon in Eesti keele põhisõnavara sõnastik
- joon in Eesti keele seletav sõnaraamat
- joon in Raadik, M., editor (2018), Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018, Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus, →ISBN
- joon in Sõnaveeb
Kalo Finnish Romani
Pronoun
joon
- they
References
- “joon” in Finnish Romani-English Dictionary, ROMLEX – the Romani Lexicon Project, 2000.
Tlingit
Pronunciation
IPA(key): [t͡ʃùːn]
Noun
joon
- dream