jmout
Czech
Etymology
From Proto-Slavic *ęti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjmou̯t]
- Rhymes: -out
Verb
jmout pf (imperfective jímat)
- to capture
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | jmu | jmeme | — | jměme |
2nd person | jmeš | jmete | jmi | jměte |
3rd person | jme | jmou | — | — |
The verb jmout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | jal | jali | jat | jati |
masculine inanimate | jaly | jaty | ||
feminine | jala | jaly | jata | jaty |
neuter | jalo | jala | jato | jata |
Transgressives | present | past |
masculine singular | jma | jav |
feminine + neuter singular | jmouc | javši |
plural | jmouce | javše |
Derived terms
- dojmout
- najmout
- obejmout
- pojmout
- projmout
- přejmout
- přijmout
- ujmout
- sejmout
- vyjmout
- zajmout
Further reading
- jmouti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- jmouti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989