altisonus
Latin
Etymology
altē (“from on high”) + sonus (“sound”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /alˈti.so.nus/, [aɫ̪ˈt̪ɪ.s̠ɔ.nʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /alˈti.so.nus/, [al̪ˈt̪iː.zɔ.nus]
Adjective
altisonus (feminine altisona, neuter altisonum); first/second-declension adjective
- (very rare, poetic) high-sounding, sounding from on high
- high, sublime
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | altisonus | altisona | altisonum | altisonī | altisonae | altisona | |
Genitive | altisonī | altisonae | altisonī | altisonōrum | altisonārum | altisonōrum | |
Dative | altisonō | altisonō | altisonīs | ||||
Accusative | altisonum | altisonam | altisonum | altisonōs | altisonās | altisona | |
Ablative | altisonō | altisonā | altisonō | altisonīs | |||
Vocative | altisone | altisona | altisonum | altisonī | altisonae | altisona |
Descendants
- Italian: altisono, ⇒ altisonante
References
- altisonus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- altisonus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette