jedyny
Polish
Etymology
Borrowed from Czech jediný, from Proto-Slavic *edìnъ, from Proto-Balto-Slavic *edīˀnas, from Proto-Indo-European *h₁edʰ-(H)iHnos, with the *h₁edʰ- element of unclear origin, ultimately from *(H)óy(H)nos. Displaced Old Polish jedziny.
Pronunciation
- IPA(key): /jɛˈdɨ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨnɨ
- Syllabification: je‧dy‧ny
Adjective
jedyny (not comparable, adverb jedynie)
- only, sole (alone in a category)
- only (singularly superior; the best)
- only (without sibling)
Declension
Declension of jedyny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | jedyny | jedyne | jedyna | jedyni | jedyne | ||
| genitive | jedynego | jedynej | jedynych | ||||
| dative | jedynemu | jedynym | |||||
| accusative | jedynego | jedyny | jedyne | jedyną | jedynych | jedyne | |
| instrumental | jedynym | jedynymi | |||||
| locative | jedynej | jedynych | |||||
Derived terms
noun
- jedyność
Related terms
verbs
- jednać impf
- jednoczyć impf
adjective
- jednakowy
nouns
- jedność
- jedynak
- jedynka
numerals
- jeden
- jedenaście
Further reading
- jedyny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- jedyny in Polish dictionaries at PWN