janken
English
Alternative forms
- jan-ken-pon
Etymology
From Japanese じゃんけん (janken).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈd͡ʒɒŋkɛn/
Noun
janken (uncountable)
- (games) The game of rock paper scissors.
Further reading
janken on Wikipedia.Wikipedia
Dutch
Etymology
From Middle Dutch janken, further etymology unknown.
Pronunciation
Audio (file) - Rhymes: -ɑŋkən
Verb
janken
- to whine
- (informal) to cry
- (Brabant) Zit hij daar te janken gelijk een klein kind!
- Synonym: blèren
Inflection
Inflection of janken (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | janken | |||
past singular | jankte | |||
past participle | gejankt | |||
infinitive | janken | |||
gerund | janken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | jank | jankte | ||
2nd person sing. (jij) | jankt | jankte | ||
2nd person sing. (u) | jankt | jankte | ||
2nd person sing. (gij) | jankt | jankte | ||
3rd person singular | jankt | jankte | ||
plural | janken | jankten | ||
subjunctive sing.1 | janke | jankte | ||
subjunctive plur.1 | janken | jankten | ||
imperative sing. | jank | |||
imperative plur.1 | jankt | |||
participles | jankend | gejankt | ||
1) Archaic. |
Middle Dutch
Etymology
Unknown. Possibly ultimately imitative, see jengelen (“whine, drone”).[1]
Verb
janken
- to whine, to make a whining sound
- to whine, to whinge
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Descendants
- Dutch: janken
- Limburgish: janke
References
- van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “jengelen”, in Etymologiebank, Meertens Institute
Further reading
- “janken”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “janken”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN