jaculatorius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ja.ku.laːˈtoː.ri.us/, [ja.kʊ.ɫaːˈtoː.ri.ʊs]
Adjective
jaculātōrius (feminine jaculātōria, neuter jaculātōrium); first/second declension
- Alternative form of iaculātōrius
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | jaculātōrius | jaculātōria | jaculātōrium | jaculātōriī | jaculātōriae | jaculātōria | |
Genitive | jaculātōriī | jaculātōriae | jaculātōriī | jaculātōriōrum | jaculātōriārum | jaculātōriōrum | |
Dative | jaculātōriō | jaculātōriae | jaculātōriō | jaculātōriīs | jaculātōriīs | jaculātōriīs | |
Accusative | jaculātōrium | jaculātōriam | jaculātōrium | jaculātōriōs | jaculātōriās | jaculātōria | |
Ablative | jaculātōriō | jaculātōriā | jaculātōriō | jaculātōriīs | jaculātōriīs | jaculātōriīs | |
Vocative | jaculātōrie | jaculātōria | jaculātōrium | jaculātōriī | jaculātōriae | jaculātōria |
References
- jaculatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jaculatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette