alternacyjny
Polish
Etymology
From alternacja + -ny. First attested in 1893.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /al.tɛr.naˈt͡sɨj.nɨ/
- Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: al‧ter‧na‧cyj‧ny
Adjective
alternacyjny (not comparable)
- (relational, literary) alternational, alternation (reciprocal succession of two things in time or place)
- (relational, phonology) alternational, alternation (phenomenon of a morpheme exhibiting variation in its phonological realization)
- Synonyms: apofoniczny, przegłosowy
- język alternacyjny ― alternational language
Declension
Declension of alternacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | alternacyjny | alternacyjne | alternacyjna | alternacyjni | alternacyjne | ||
| genitive | alternacyjnego | alternacyjnej | alternacyjnych | ||||
| dative | alternacyjnemu | alternacyjnym | |||||
| accusative | alternacyjnego | alternacyjny | alternacyjne | alternacyjną | alternacyjnych | alternacyjne | |
| instrumental | alternacyjnym | alternacyjnymi | |||||
| locative | alternacyjnej | alternacyjnych | |||||
Related terms
noun
- alternant
verb
- alternować
References
- Jan Niecisław Ignacy Baudouin de Courtenay (1893) Próba teorji alternacyj fonetycznych. Cz. 1, Ogólna, page 9
- alternacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine], Wydawnictwo PWN
Further reading
- alternacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- alternacyjny in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alternacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 27