iść

See also: -isc

Polish

Regularization of Old Polish ić, from Proto-Slavic *jьti (stem *jьd-, suppletive past stem šьd-), from Proto-Indo-European *h₁ey-.

iść impf (perfective pójść, indeterminate chodzić)

(intransitive) to go, to walk
(intransitive) to go, to progress
Wszystko idzie zgodnie z planem. ― Everything is going according to plan.
(intransitive, reflexive, usually with sobie) to go, to leave

Conjugation of iść impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		iść
present tense	1^st	idę			idziemy
	2^nd	idziesz			idziecie
	3^rd	idzie			idą
	impersonal	idzie się
past tense	1^st	szedłem	szłam		szliśmy	szłyśmy
	2^nd	szedłeś	szłaś		szliście	szłyście
	3^rd	szedł	szła	szło	szli	szły
future tense	1^st	będę szedł, będę iść	będę szła, będę iść		będziemy szli, będziemy iść	będziemy szły, będziemy iść
	2^nd	będziesz szedł, będziesz iść	będziesz szła, będziesz iść		będziecie szli, będziecie iść	będziecie szły, będziecie iść
	3^rd	będzie szedł, będzie iść	będzie szła, będzie iść	będzie szło, będzie iść	będą szli, będą iść	będą szły, będą iść
	impersonal	będzie iść się
conditional	1^st	szedłbym	szłabym		szlibyśmy	szłybyśmy
	2^nd	szedłbyś	szłabyś		szlibyście	szłybyście
	3^rd	szedłby	szłaby	szłoby	szliby	szłyby
imperative	1^st	niech idę			idźmy
	2^nd	idź			idźcie
	3^rd	niech idzie			niech idą
active adjectival participle		idący	idąca	idące	idący	idące
contemporary adverbial participle		idąc

verbs