izbrīns
Latvian
Noun
izbrīns m (1st declension)
- surprise, astonishment, wonder
Declension
Declension of izbrīns (1st declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | izbrīns | — |
accusative (akuzatīvs) | izbrīnu | — |
genitive (ģenitīvs) | izbrīna | — |
dative (datīvs) | izbrīnam | — |
instrumental (instrumentālis) | izbrīnu | — |
locative (lokatīvs) | izbrīnā | — |
vocative (vokatīvs) | izbrīn | — |