iyi

iyi

Choctaw

Noun

iyi

1. foot

---

Igbo

Noun

iyi

1. (geography) brook, small stream

---

Kabyle

Alternative forms

• yi
• i

Etymology

Compare with Arabic ـيَ‎ (-ya), Egyptian .j, and Blin yə.

Pronoun

iyi (subject nekk)

1. me (first person singular object pronoun)

References

• Dallet, J. M. In Dictionnaire Kabyle-Français, 917, n.d.

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایو‎ (eyü, “good, well”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (eygü, “good”), from Proto-Turkic *ed-gü (“good, excellent”), derived from Proto-Turkic *ed (“thing, goods”). Compare Karakhanid [script needed] (eδ, “refined, useful thing”) and Mongolian эд (ed, “thing, object, item, property”), a Turkic borrowing.

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈji/; (in fast speech) /iː/, /ij/

Adjective

iyi

1. good
2. plentiful, abundant
3. in good health, well

Declension

predicative forms of iyi

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	iyiyim	iyi miyim?	iyi değilim	iyi değil miyim?
sen (you are)	iyisin	iyi misin?	iyi değilsin	iyi değil misin?
o (he/she/it is)	iyi / iyidir	iyi mi?	iyi değil	iyi değil mi?
biz (we are)	iyiyiz	iyi miyiz?	iyi değiliz	iyi değil miyiz?
siz (you are)	iyisiniz	iyi misiniz?	iyi değilsiniz	iyi değil misiniz?
onlar (they are)	iyi(ler)	iyi(ler) mi?	iyi değil(ler)	iyi değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	iyiydim	iyi miydim?	iyi değildim	iyi değil miydim?
sen (you were)	iyiydin	iyi miydin?	iyi değildin	iyi değil miydin?
o (he/she/it was)	iyiydi	iyi miydi?	iyi değildi	iyi değil miydi?
biz (we were)	iyiydik	iyi miydik?	iyi değildik	iyi değil miydik?
siz (you were)	iyiydiniz	iyi miydiniz?	iyi değildiniz	iyi değil miydiniz?
onlar (they were)	iyiydiler	iyi miydiler?	iyi değildi(ler) / değillerdi	iyi değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	iyiymişim	iyi miymişim?	iyi değilmişim	iyi değil miymişim?
sen (you were)	iyiymişsin	iyi miymişsin?	iyi değilmişsin	iyi değil miymişsin?
o (he/she/it was)	iyiymiş	iyi miymiş?	iyi değilmiş	iyi değil miymiş?
biz (we were)	iyiymişiz	iyi miymişiz?	iyi değilmişiz	iyi değil miymişiz?
siz (you were)	iyiymişsiniz	iyi miymişsiniz?	iyi değilmişsiniz	iyi değil miymişsiniz?
onlar (they were)	iyiymişler	iyi miymişler?	iyi değilmiş(ler) / değillermiş	iyi değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	iyiysem	iyi miysem?	iyi değilsem	iyi değil miysem?
sen (if you)	iyiysen	iyi miysen?	iyi değilsen	iyi değil miysen?
o (if he/she/it)	iyiyse	iyi miyse?	iyi değilse	iyi değil miyse?
biz (if we)	iyiysek	iyi miysek?	iyi değilsek	iyi değil miysek?
siz (if you)	iyiyseniz	iyi miyseniz?	iyi değilseniz	iyi değil miyseniz?
onlar (if they)	iyiyseler	iyi miyseler?	iyi değilseler / değillerse	iyi değil miyseler?

Antonyms

• kötü

Related terms

• epeyi
• eylemek
• eyvallah
• iyice
• iyicil
• iyileşmek
• iyilik
• iyimsemek
• peki
• pekiyi

 

Adverb

iyi

1. well, fine, decently

Noun

iyi (definite accusative iyiyi, plural iyiler)

1. the good

Declension

Inflection
Nominative	iyi
Definite accusative	iyiyi
	Singular	Plural
Nominative	iyi	iyiler
Definite accusative	iyiyi	iyileri
Dative	iyiye	iyilere
Locative	iyide	iyilerde
Ablative	iyiden	iyilerden
Genitive	iyinin	iyilerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular iyim iyilerim 2nd singular iyin iyilerin 3rd singular iyisi iyileri 1st plural iyimiz iyilerimiz 2nd plural iyiniz iyileriniz 3rd plural iyileri iyileri Definite accusative Singular Plural 1st singular iyimi iyilerimi 2nd singular iyini iyilerini 3rd singular iyisini iyilerini 1st plural iyimizi iyilerimizi 2nd plural iyinizi iyilerinizi 3rd plural iyilerini iyilerini Dative Singular Plural 1st singular iyime iyilerime 2nd singular iyine iyilerine 3rd singular iyisine iyilerine 1st plural iyimize iyilerimize 2nd plural iyinize iyilerinize 3rd plural iyilerine iyilerine Locative Singular Plural 1st singular iyimde iyilerimde 2nd singular iyinde iyilerinde 3rd singular iyisinde iyilerinde 1st plural iyimizde iyilerimizde 2nd plural iyinizde iyilerinizde 3rd plural iyilerinde iyilerinde Ablative Singular Plural 1st singular iyimden iyilerimden 2nd singular iyinden iyilerinden 3rd singular iyisinden iyilerinden 1st plural iyimizden iyilerimizden 2nd plural iyinizden iyilerinizden 3rd plural iyilerinden iyilerinden Genitive Singular Plural 1st singular iyimin iyilerimin 2nd singular iyinin iyilerinin 3rd singular iyisinin iyilerinin 1st plural iyimizin iyilerimizin 2nd plural iyinizin iyilerinizin 3rd plural iyilerinin iyilerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular iyiyim iyilerim 2nd singular iyisin iyilersin 3rd singular iyi iyidir iyiler iyilerdir 1st plural iyiyiz iyileriz 2nd plural iyisiniz iyilersiniz 3rd plural iyiler iyilerdir

Interjection

iyi

1. all right, OK

   Synonym: oldu, tamam

References

• Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ed, *ed-gü”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
• Clauson, Gerard (1972), “edgü”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 51