iuvenescens
Latin
Etymology
Present participle of iuvenēscō.
Participle
iuvenēscēns m or f or n (genitive iuvenēscentis); third declension
- growing young (regaining youth)
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iuvenēscēns | iuvenēscēns | iuvenēscentēs | iuvenēscentia | |
Genitive | iuvenēscentis | iuvenēscentis | iuvenēscentium | iuvenēscentium | |
Dative | iuvenēscentī | iuvenēscentī | iuvenēscentibus | iuvenēscentibus | |
Accusative | iuvenēscentem | iuvenēscēns | iuvenēscentēs, iuvenēscentīs | iuvenēscentia | |
Ablative | iuvenēscente, iuvenēscentī1 | iuvenēscente, iuvenēscentī1 | iuvenēscentibus | iuvenēscentibus | |
Vocative | iuvenēscēns | iuvenēscēns | iuvenēscentēs | iuvenēscentia |
1When used purely as an adjective.