iudicatorius
Latin
Etymology
iūdicō (“I judge”) + -tōrius (“-ory”, “pertaining to”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /juː.di.kaːˈtoː.ri.us/, [juː.dɪ.kaːˈtoː.ri.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ju.di.kaˈto.ri.us/, [ju.di.kaˈtoː.ri.us]
Adjective
iūdicātōrius (feminine iūdicātōria, neuter iūdicātōrium); first/second declension
- (Late Latin, literally) Of or pertaining to judging or judgement; judgemental
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūdicātōrius | iūdicātōria | iūdicātōrium | iūdicātōriī | iūdicātōriae | iūdicātōria | |
Genitive | iūdicātōriī | iūdicātōriae | iūdicātōriī | iūdicātōriōrum | iūdicātōriārum | iūdicātōriōrum | |
Dative | iūdicātōriō | iūdicātōriō | iūdicātōriīs | ||||
Accusative | iūdicātōrium | iūdicātōriam | iūdicātōrium | iūdicātōriōs | iūdicātōriās | iūdicātōria | |
Ablative | iūdicātōriō | iūdicātōriā | iūdicātōriō | iūdicātōriīs | |||
Vocative | iūdicātōrie | iūdicātōria | iūdicātōrium | iūdicātōriī | iūdicātōriae | iūdicātōria |
Synonyms
- iūdicātīvus
Descendants
- Italian: giudicatorio