iudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of iūdicō.
Participle
iūdicandus m (feminine iūdicanda, neuter iūdicandum); first/second declension
- which is to be judged or sentenced
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūdicandus | iūdicanda | iūdicandum | iūdicandī | iūdicandae | iūdicanda | |
Genitive | iūdicandī | iūdicandae | iūdicandī | iūdicandōrum | iūdicandārum | iūdicandōrum | |
Dative | iūdicandō | iūdicandae | iūdicandō | iūdicandīs | iūdicandīs | iūdicandīs | |
Accusative | iūdicandum | iūdicandam | iūdicandum | iūdicandōs | iūdicandās | iūdicanda | |
Ablative | iūdicandō | iūdicandā | iūdicandō | iūdicandīs | iūdicandīs | iūdicandīs | |
Vocative | iūdicande | iūdicanda | iūdicandum | iūdicandī | iūdicandae | iūdicanda |