altarysta
See also: altarystą
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin altarista.[1] By surface analysis, altaria + -ysta. First attested in 1528.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /al.taˈrɨs.ta/
- Rhymes: -ɨsta
- Syllabification: al‧ta‧rys‧ta
Noun
altarysta m pers
- (archaic, religion) Alternative form of altarzysta.
Declension
Declension of altarysta
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | altarysta | altaryści |
| genitive | altarysty | altarystów |
| dative | altaryście | altarystom |
| accusative | altarystę | altarystów |
| instrumental | altarystą | altarystami |
| locative | altaryście | altarystach |
| vocative | altarysto | altaryści |
References
- Barbara Rykiel-Kempf (14.03.2013), “ALTARYSTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- “altarysta”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
Further reading
- altarysta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- altarysta in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “altarysta, altarzysta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 27
- altarysta in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego