itiraf
Turkish
Etymology
Ultimately from Arabic اِعْتِرَاف (iʿtirāf).
Noun
itiraf (definite accusative itirafı, plural itiraflar)
- confession
- admission
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | itiraf | |
| Definite accusative | itirafı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | itiraf | itiraflar |
| Definite accusative | itirafı | itirafları |
| Dative | itirafa | itiraflara |
| Locative | itirafta | itiraflarda |
| Ablative | itiraftan | itiraflardan |
| Genitive | itirafın | itirafların |
Derived terms
- itiraf etmek