itero
See also: iterò
Italian
Verb
itero
- first-person singular present indicative of iterare
Anagrams
- Ietro, rotei, terio-, torei, troie
Latin
Etymology
From iterum (“again”), akin to is (“he, that”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈi.te.roː/, [ˈɪt̪ɛroː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈi.te.ro/, [ˈiːt̪ero]
Verb
iterō (present infinitive iterāre, perfect active iterāvī, supine iterātum); first conjugation
- I do a second time, repeat, renew
- Synonyms: integrō, redintegrō, renovō, novō, reparō, reficiō, referō
Conjugation
Conjugation of iterō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | iterō | iterās | iterat | iterāmus | iterātis | iterant |
imperfect | iterābam | iterābās | iterābat | iterābāmus | iterābātis | iterābant | |
future | iterābō | iterābis | iterābit | iterābimus | iterābitis | iterābunt | |
perfect | iterāvī | iterāvistī | iterāvit | iterāvimus | iterāvistis | iterāvērunt, iterāvēre | |
pluperfect | iterāveram | iterāverās | iterāverat | iterāverāmus | iterāverātis | iterāverant | |
future perfect | iterāverō | iterāveris | iterāverit | iterāverimus | iterāveritis | iterāverint | |
passive | present | iteror | iterāris, iterāre | iterātur | iterāmur | iterāminī | iterantur |
imperfect | iterābar | iterābāris, iterābāre | iterābātur | iterābāmur | iterābāminī | iterābantur | |
future | iterābor | iterāberis, iterābere | iterābitur | iterābimur | iterābiminī | iterābuntur | |
perfect | iterātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | iterātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | iterātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | iterem | iterēs | iteret | iterēmus | iterētis | iterent |
imperfect | iterārem | iterārēs | iterāret | iterārēmus | iterārētis | iterārent | |
perfect | iterāverim | iterāverīs | iterāverit | iterāverīmus | iterāverītis | iterāverint | |
pluperfect | iterāvissem | iterāvissēs | iterāvisset | iterāvissēmus | iterāvissētis | iterāvissent | |
passive | present | iterer | iterēris, iterēre | iterētur | iterēmur | iterēminī | iterentur |
imperfect | iterārer | iterārēris, iterārēre | iterārētur | iterārēmur | iterārēminī | iterārentur | |
perfect | iterātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | iterātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | iterā | — | — | iterāte | — |
future | — | iterātō | iterātō | — | iterātōte | iterantō | |
passive | present | — | iterāre | — | — | iterāminī | — |
future | — | iterātor | iterātor | — | — | iterantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | iterāre | iterāvisse | iterātūrum esse | iterārī | iterātum esse | iterātum īrī | |
participles | iterāns | — | iterātūrus | — | iterātus | iterandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
iterandī | iterandō | iterandum | iterandō | iterātum | iterātū |
Derived terms
- iterātiō
Descendants
- Catalan: iterar
- → English: iterate
- French: itérer
- Italian: iterare
- Portuguese: iterar
- Romanian: itera
- Spanish: iterar, edrar
References
- “itero”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- itero in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- iterate in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911
Portuguese
Verb
itero
- first-person singular present indicative of iterar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /iˈteɾo/ [iˈt̪e.ɾo]
- Rhymes: -eɾo
- Syllabification: i‧te‧ro
Verb
itero
- first-person singular present indicative of iterar