istirahat

istirahat

Indonesian

Etymology

From Malay istirahat, from Classical Malay istirahat, from Arabic اِسْتِرَاحَة‎ (istirāḥa).[1]

• Semantic loan from English break up for sense “break up”.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɪst̪iˈrahat̪̚]
• Rhymes: -hat, -at, -t
• Hyphenation: is‧ti‧ra‧hat

Verb

istirahat

1. (intransitive) to take a break, to rest, to repose.

   Synonyms: aso, jeda, pause, rehat, selingan

2. (figuratively) to end a relationship, especially intended back with ex; break up.

Derived terms

• beristirahat
• diistirahatkan
• mengistirahatkan
• peristirahatan

 

References

1. Erwina Burhanuddin; Abdul Gaffar Ruskhan; R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, OCLC 29420936

Further reading

• “istirahat” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish استراحت‎ (istirahat), from Arabic اِسْتِرَاحَة‎ (istirāḥa).

Pronunciation

• IPA^(key): [istiɾahat]
• Hyphenation: is‧ti‧ra‧hat

Noun

istirahat (definite accusative istirahatı, plural istirahatlar)

1. recovery
2. recreation
3. repose
4. rest
5. (military) sick leave

Declension

Inflection
Nominative	istirahat
Definite accusative	istirahatı
	Singular	Plural
Nominative	istirahat	istirahatlar
Definite accusative	istirahatı	istirahatları
Dative	istirahata	istirahatlara
Locative	istirahatta	istirahatlarda
Ablative	istirahattan	istirahatlardan
Genitive	istirahatın	istirahatların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular istirahatım istirahatlarım 2nd singular istirahatın istirahatların 3rd singular istirahatı istirahatları 1st plural istirahatımız istirahatlarımız 2nd plural istirahatınız istirahatlarınız 3rd plural istirahatları istirahatları Definite accusative Singular Plural 1st singular istirahatımı istirahatlarımı 2nd singular istirahatını istirahatlarını 3rd singular istirahatını istirahatlarını 1st plural istirahatımızı istirahatlarımızı 2nd plural istirahatınızı istirahatlarınızı 3rd plural istirahatlarını istirahatlarını Dative Singular Plural 1st singular istirahatıma istirahatlarıma 2nd singular istirahatına istirahatlarına 3rd singular istirahatına istirahatlarına 1st plural istirahatımıza istirahatlarımıza 2nd plural istirahatınıza istirahatlarınıza 3rd plural istirahatlarına istirahatlarına Locative Singular Plural 1st singular istirahatımda istirahatlarımda 2nd singular istirahatında istirahatlarında 3rd singular istirahatında istirahatlarında 1st plural istirahatımızda istirahatlarımızda 2nd plural istirahatınızda istirahatlarınızda 3rd plural istirahatlarında istirahatlarında Ablative Singular Plural 1st singular istirahatımdan istirahatlarımdan 2nd singular istirahatından istirahatlarından 3rd singular istirahatından istirahatlarından 1st plural istirahatımızdan istirahatlarımızdan 2nd plural istirahatınızdan istirahatlarınızdan 3rd plural istirahatlarından istirahatlarından Genitive Singular Plural 1st singular istirahatımın istirahatlarımın 2nd singular istirahatının istirahatlarının 3rd singular istirahatının istirahatlarının 1st plural istirahatımızın istirahatlarımızın 2nd plural istirahatınızın istirahatlarınızın 3rd plural istirahatlarının istirahatlarının

Synonyms

• dinlenme

Related terms

• istirahat etmek

References

• Nişanyan, Sevan (2002–), “istirahat”, in Nişanyan Sözlük